درود بر زيبا
   
   
   
    حجاب رو از چند ديدگاه ميشه بررسي کرد. از نظر خانوم ها اونطور که من عقلم قد داد دو گونه ديدگاه وجود داره که شايد هم بيشتر باشه.
    بعضی از خانوم ها حجاب رو نمي دونن که برای چی سرشون مي کنن و ميگن چون اسلام گفته ما هم بايد عمل کنيم تا گناه نکرده باشيم اين خانوم ها وقتي حجابشون جلوی مردی از دست مي ره مثلاً روسريشون می افته خيلی ناراحت ميشن که " وای منو ديد" . به نظر من اين دسته چون از بچگی بهشون گفته شده که حجاب رو رعايت بکنند اين کار رو مي کنند و خودشون هم نمی دونن که چرا وقتي مردی اون ها رو بدون روسری می بینه ناراحت ميشن.{ همونطور که به مرد ها ياد داده شده که ظاهر شدن بدون شلوار جلوی خانم ها بده}( البته همه صحبت من مربوط به ايران است ) دسته دوم کسانی هستند که حجاب رو برای پوشاندن جسم خود از ديد مردان انجام مي دهند به اين دليل که مرد ها رو تحريک نکرده باشند. اين عقيده باز کمی عقلايی و از روی اراده هست. اين دسته خانوم ها وقتي مردی اون ها رو مي بينه ناراحت نمي شن و اهميتی نمي دن. البته ديدگاه ها به تعداد افراد جامعه هست ولی من کلی صحبت می کنم. مثلا خانوم هايی هستند که حجاب سخت رو ضروری نمی دونن و حجاب رو در سطح حجاب آقايون يعنی يک شلوار و پيراهن ساده کافي مي دونن.
    و اما نظر بنده در مورد ضرورت حجاب... زمانی بود که اعراب وحشی وقتي زن ها رو مي ديدن بسيار تحريک مي شدند ( در همه جا مرد زن رو ببينه تحريک ميشه ولی توضيح می دم) پيامبر براي اينکه براي زن ها مصونيت ايجاد کنه به اون ها توصيه کرد که بر آمدگي های خود رو بپوشانند تا در امان باشند. بعد از گذشت زمان بسيار اين تبديل به يک سنت شد که به تعصب اجرا ميشد و در مورد دليل آن کسي حق نداشت سؤال کنه. و همه با دليل و يا با اکراه آن را رعايت مي کردند. که اين رفته رفته به اين سنت بدل شد که حجاب براي زن است نه در واقع برای پوشاندن زن از ديد مرد. اين طور در ذهن زن ها جا افتاد که اين يک ضرورت جدا نشدنی از زن است. و بعضي به یقين رسيدند که حجاب زن اصلاً به مرد مربوط نمی شود. مثلاً وقتي که در خلوت خود با خدای خود راز و نياز مي کنند(نماز).
    ... و اما حالا که ديدگاه ها روشن شده است و ارتباطات گسترش يافته و زماني کم حجابي در اين کشور تجربه شده است و امنيت نيز قانوناً یا بطور محلي افزایش یافته است کم کم اين عقايد دگرگون می شود. اکنون که عموماً بايد عقل حاکم باشد ديگر مرد ايراني مثل مرد عرب بدوی نيست که با ديدن زن و با تحريک شدن نتواند توسط عقل خود را کنترل کند. استثنا هميشه وجود دارد ولي جامعه را اکثريت تشکيل می دهند و فرهنگ غني ايرانيان اگر شکوفا مي شد امنيت نيز بدون حجاب برقرار مي شد. اين شکوفايی فرهنگ را ما سال ها پيش تجربه کرده ايم.
    اکنون اکثر بزرگان ايرانی اسلامي نيز به اين نتيجه رسيده اند که حجاب به محيط بستگی دارد ، به اين که چشم تا چه حد به ديدن عادت کرده باشد. پس اگر اين عادت، کم کم رواج پيدا کنه و سخت گيری صورت نگيره به مرور چشم و گوش عادت مي کنه و مصونيت هم کاملاً برقرار خواهد ماند. همونطور که مردان و زنان اروپايی لخت مادرزاد در ساحل دريا قدم مي زنند و از ديدنِ همدیگه مصونيت از بين نمی رود و حتي تحريک هم نمي شوند. من معتقد نيستم که ما هم مثل اروپايی ها بشيم ولی هر چيزی حدی داره که به نظر می رسه ما فرهنگ ايرانی خودمون رو فراموش کرديم و مثل اعراب در هر چيزی افراط مي کنيم ؛ يا زن ها در گونی يا لخت در ساحل. حد وسطی نيست ؟؟؟!!!!البته افراد جامعه ما روز به روز روشن تر ميشن . بايد اميدوار بود.